Scheveningse dromen
uit een ver verleden.
Tussen oude bomen
glijdt hier zacht lijn negen
om bij zee te komen.
Geur van zout en bloesem in de nieuwe lente
brengt herinneringen aan jouw jonge jaren,
klein en argeloos.
Alles was eenvoudig.
Helder als de hemel.
Licht als het verhaaltje
dat je zus vertelde
voordat je ging slapen.
Over zachte dromen
die snel zouden komen
en je lieve moeder die over je waak
En de zee zingt haar naam
in de golven klinkt zachtjes, Maria.
De herinnering laat haar nog leven
Zij is Maria, de ster van de zee.
Roep haar naam, roep haar naam!
En ze zal je in liefde ontvangen.
Ze omhelst jouw verdriet en verlangen
en dan voor heel even wordt zij weer mama.
Scheveningse dromen
uit een ver verleden.
Waar is toch je chique,
gele tram gebleven?
waar de oude Seinpost?
Met die rode banken,
waar jouw moeder zwierend,
walste op de klanken
van de pianola,
tot het ochtend werd.
Was het maar weer lente.
Rook je maar die bloesem,
licht als het verhaaltje dat je zus vertelde
voordat je ging slapen.
Over zachte dromen
die snel zouden komen
en je lieve moeder
die over je waakt.
En de zee zingt haar naam
in de golven klinkt zachtjes, Maria.
De herinnering laat haar nog leven
Zij is Maria, de ster van de zee.
Roep haar naam, roep haar naam!
En ze zal je in liefde ontvangen.
Ze omhelst jouw verdriet en verlangen
en dan voor heel even wordt zij weer mama.
Oorspronkelijke titel: Caserón de tejas Catulo Castillo
Hertaling: Marlous Lazal