Oranjebloesem

Ze was nog zachter dan water
het zachte water
als de rivier zo verkoelend
oranjebloesem.
Daar in die straat in de zomer
straat van een dromer
nam ze een flard van het leven
en ze vertrok.

Je moet de pijn hebben gekend
daarna de liefde
en ’t moment
waarop je gaat zonder gedachten.
De geur van sinaasappelbloei
van deze liefde die verwoei,
loze beloften die vervlogen
Daarna, wat nog daarna?
Wat maakt het uit?
Ik leef mijn leven niet vandaag
omdat ik wacht in het verleden
mijn eeuwige en oude jeugd
laat me nu stil en roerloos leven
als een vogel zonder licht.

Wat deden mijn handen?
mijn eigen handen
waardoor ik nu zoveel pijn voel
hier in mijn hart.
De pijn van heel oude bomen
vervlogen dromen
ze nam een flard van het leven
en ze vertrok.

Oospronkelijke titel Naranjo en flor (Homero Expósito)
Hertaling: Marlous Lazal