Na een reeks concerten in Montevideo Uruguay met bandoneonist Nestor Vaz en gitarist Julio Cobelli besloot Marlous Lazal om met deze musici een nieuw tango album op te nemen. Voor de opnames in Uruguay vulde bassist Cono Castro dit duo aan en vervolgens hebben in Nederland gitaristen Kay Sleking en Hugo Buiten, bassist Luc van Gestel en percussionist Martin Ibarbúru hun medewerking verleend aan het album Un amor en la distancia, dat in 2000 uitkwam.
Albums & Singles
Un amor en la distancia
Album Review
'Marlous Lazal is een soort Marlene Dietrich van de tango. Wie huiverig is voor tango's vertolkt door een Nederlandse, moet zich maar eens door het Uruguyaanse dagblad La Republica van het tegendeel laten overtuigen. Naar aanleiding van Lazal's optreden in 1996 in Montevideo berichtte de recensent het volgende:' De tango vertolkt door Marlous Lazal blijft iets van ons. Een 'ons' waarvan zij deel uitmaakt. Marlous Lazal weet van wanten. Dat blijkt niet alleen uit haar bronstige stem en haar dierlijke muzikaliteit, dat blijkt vooral ook uit de teksten die zij alle liefdevol in het Nederlands vertaalde voor het cd-boekje. Haar musicerende compagnons zijn goud waard: De Uruguayanen Nestor Vaz en Julio Cobelli en bassist Luc van Gestel hebben een meesterlijk gevoel voor timing waarbij de tango staat of valt.'
Het Parool september 2000